Lezing-workshop:
'De vier vormen van gehechtheid'
door Heleen Koppejan, (levensloop)psycholoog.
📅 Zondag 15 juni 2025
📍 Dienstencentrum Ten Hove, René Verbeecklaan 3, 2540 Hove, provincie Antwerpen.
🕕 van 14u tot 17u
🚪 welkom vanaf 13u30
De regio-verankerde community care eenzaamheidsgevoelens Hove gaat verder met deze workshop-lezing over de vier vormen van gehechtheid.
Deze workshop worden gegeven door Heleen Koppejan, (levensloop)psycholoog psychologie-praktijk & trainingsinstituut Hechtscheiden.
In deze lezing wordt (interactief) aandacht gegeven aan wat een kind nodig heeft om zich optimaal te ontwikkelen; de twee basiselementen van gehechtheid: vertrouwen in relaties (anderen) en vertrouwen in jezelf (autonomie).
Wat zijn de hechtingsstijlen?
De ontwikkeling van kinderen die Bowlby (grondlegger van de hechtingstheorie) en zijn opvolgers ontdekten, geeft veel inzicht in wat kinderen van hun ouders nodig hebben om de kans op succes in hun volwassen leven te vergroten.
De hechtingsstijl die je in je vroege jeugd ontwikkelt, speelt een grote rol in hoe je later relaties aangaat en onderhoudt — zowel familiaal, vriendschappelijk als romantisch of professioneel. Deze hechtingsstijl ontstaat meestal in interactie met je primaire verzorgers en vormt als het ware een “blauwdruk” voor hoe je anderen vertrouwt, met intimiteit omgaat en reageert op stress of conflicten in relaties.
Er zijn doorgaans vier soorten gehechtheid: ambivalent (of angstig), vermijdend (of afwijzend), ongeorganiseerd en veilig.
Ambivalente gehechtheid wordt veroorzaakt door ouders die niet beschikbaar zijn. Kinderen laten dit zien door extreem van streek te raken nadat een ouder is vertrokken. Kinderen met ambivalente gehechtheid kunnen niet vertrouwen op hun ouders voor zekerheid en veiligheid.
Vermijdende gehechtheid treedt op wanneer primaire verzorgers nalatig en zelfs gewelddadig zijn. Kinderen hebben de neiging om hun ouders te vermijden. Ze handelen onverschillig in en buiten hun aanwezigheid. Ze verkiezen hun primaire verzorger niet boven een vreemde.
Gedesorganiseerde gehechtheid wordt gezien bij kinderen van wie de ouders niet consequent beschikbaar zijn. Ze bieden soms liefde en troost. Op andere momenten zijn ze niet beschikbaar voor hun kinderen. Kinderen met dit soort ouders raken verward en gedesoriënteerd. Ze zetten zich af tegen en negeren hun ouders als ze bij hun zijn.
Veilige gehechtheid ontstaat door betrouwbare ouders. Kinderen zijn verdrietig als hun ouders er niet zijn en blij als ze hun ouders weer zien. Veilig gehechte kinderen zijn meestal voorzichtig als zij door vreemden worden benaderd. Troost vinden ze bij hun ouders en ze hebben vertrouwen dat hun ouders weer thuis zullen komen na bijvoorbeeld een werkdag.
Iemands hechtingsstijl is geen “levenslange veroordeling” — het is eerder een patroon dat men kan herkennen, begrijpen en (met bewustzijn of hulp) veranderen. In therapie of met zelfreflectie kunnen mensen met onveilige hechtingsstijlen bijvoorbeeld leren om meer veilige relaties aan te gaan.
Leren over de vier hechtingsstijlen: ”veilige, angstige, vermijdende en gedesorganiseerde hechting” is bijzonder waardevol voor mensen die eenzaamheid ervaren na verbroken familieverbanden.
Ook voor andere medemensen en professionals, therapeuten,… zijn deze inzichten heel waardevol.
Deze hechtingsstijlen vormen de basis van hoe we relaties aangaan en onderhouden. Inzicht in je eigen hechtingsstijl kan helpen om patronen in je relaties te herkennen en begrijpen waarom bepaalde connecties problematisch zijn.
Voor mensen die worstelen met eenzaamheid, kan het besef dat hun gevoelens voortkomen uit onveilige hechtingservaringen, een gevoel van erkenning en begrip bieden. Het stelt hen in staat om de oorsprong van hun emotionele pijn te onderzoeken en biedt handvatten om gezondere relaties op te bouwen. Bovendien kan het begrip van andere hechtingsstijlen helpen bij het navigeren van interacties en het ontwikkelen van empathie voor anderen, wat ook kan bijdragen aan het herstellen van verbroken banden of het aangaan van nieuwe, betekenisvolle connecties. Kortom, kennis van hechtingsstijlen bevordert niet alleen zelfinzicht, maar ook de mogelijkheid om eenzaamheid te doorbreken en rijke, ondersteunende relaties te creëren.
Voor deelnemers aan het traject van dit community care project is deze workshop-reeks volledig gratis.
Om nog aan te sluiten bij het community care project eenzaamheidsgevoelens Hove zie:
pagina Project community care.
Voor leden van v.z.w. Samen Staan We Sterk ovs is deze workshop-lezing van Heleen Koppejan 15,- €.
Voor andere individuele deelnemers aan deze workshop-lezing is de deelname 25,- €.
(Een koffie/thee met gebakje is inbegrepen in de deelnameprijs)
Inschrijven kan via mail aan team@samenstaanwesterk-ovs.org
“Een mens is geen eiland, helemaal eenzaam op zichzelf.” *
*Naar Gedicht 'No man is an island' van John Donne (1571-1631)
Afbeelding gemaakt door Sylvia Van Ommen, illustrator and writer, http://sylviavanommen.nl/